Πρόλογος | Ιστορία | ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ

Ιστορία Προσκοπικών Ονομάτων

Από πολύ παλιά ο Προσκοπισμός συσχετιζόταν με το περιβάλλον. 'Ηταν και είναι χρέος κάθε Προσκόπου να θαυμάζει τη φύση και να προσπαθεί να την προστατεύσει από κάθε είδους δεινά. Κύρια ασχολία του ήταν η φύση (βέβαια και η βοήθεια στο συνάνθρωπο) και έτσι ήταν αναμενόμενο να μπει για τα καλά στη ζωή του. Κάθε τι παρομοιαζόταν με στοιχέια της φύσης, όπως τα ζώα από το Βιβλίο της Ζούγκλας). Έτσι ήρθε η ανάγκη για να γίνει και η παρομοίωση του Προσκόπου με τη φύση.

Ο Πρόσκοπος Τάδε είχε μεγάλα δόντια σαν τον Κάστορα και οι άλλοι φίλοι του Πρόσκοποι τον φώναζαν με αυτό το όνομα κοροϊδευτικά. Του άρεσε όμως το παρατσούκλι αύτο και δεν διαμαρτυρόταν πια. 'Ηθελε να τον αποκαλούν έτσι. Το ίδιο συνέβαινε και με άλλους Προσκόπους.

Έτσι εμφανίστηκε το φαινόμενο του δευτέρου ονόματος, του προσκοπικού δηλαδή.